https://sitekid.ru/istoriya/ustroystvo_srednevekovogo_goroda.html
14-րդ դարում Եվրոպայում հայտնվեցին մի քանի խոշոր քաղաքներ, որոնց բնակչությունը մոտ 100 հազար մարդ էր։ Այդպիսի քաղաքներ էին Միլանը, Վենետիկը, Փարիզը։ Իսկ Լոնդոնում, Համբուրգում, Թուլուզ Գենտում, Բրյուգում ապրում էր ընդամենը մոտ 20 հազար մարդ։
Ինչ տեսք ուներ միջնադարյան քաղաքը:
Միջնադարյան քաղաքները տարբերվում էին նեղ փողոցներով։ Փողոցների լայնությունը հավասար էր ասպետի նիզակի երկարությանը։ Եթե նիզակը դիպչեր շենքերից մեկին, այս շենքը, անշուշտ կքանդվեր, իսկ շենքի սեփականատերը ստիպված կլիներ հսկայական տուգանք վճարեր։
Շենքերը կառուցված էին այնպես, որ դրանց վերին հարկերը դուրս էին գալիս ստորին հարկերի վրա։ Վերին հարկերի միջև հեռավորությունն այնքան փոքր էր, որ հնարավոր էր մի շենքի տանիքից անցնել մյուս տանիք։ Ներքևի հարկերում սովորաբար առևտրի խանութներ կային։
Միջնադարյան քաղաքը չուներ փողոցային լուսավորություն և կոյուղի։ Աղբը նետվում էր փոսերի մեջ, որոնք կային որոշ փողոցներում։ Քաղաքների աղտոտվածությունն է եղել փտած աղբի մշտական տհաճ հոտի պատճառը։ Քաղաքային բնակչությունը հաճախ տառապում էր վտանգավոր վարակիչ հիվանդություններից։
Միջնադարյան քաղաքը շրջապատված է եղել բերդի և հողե պարիսպով, որն ամրացված է եղել նաև շքապատով։ Բայց չպետք է կարծել, որ քաղաքի պարիսպը պաշտպանում էր միայն քաղաքային շենքերն ու շինությունները։ Պատի ներսում կարող էին լինել խաղողի այգիներ և նույնիսկ ամբողջ դաշտեր, ոորտեղ քաղաքաբնակները բերք էին աճեցնում։
Ժամանակի ընթացքում շատ քաղաքներ անցան ինքնակառավարման։ Քաղաքի ճակատագիրը որոշել է քաղաքային խորհուրդը։ Քաղաքաբնակներն ընտրում էին քաղաքային խորհրդի անդամներին, քաղաքապետին և բուրմիստրին։ Խորհուրդը նաև հարկեր էր սահմանում։ Եթե քաղաքը պատկանում էր սենյորին, բայց միևնույն ժամանակ ուներ քաղաքային խորհուրդ, քաղաքաբնակները ամեն տարի հարգանքի տուրք էին մատուցում սենյորին։ Քաղաքացիները գումար էին պահում քաղաքային գանձարանում, որը տնօրինում էր գանձապահը։ Քաղաքներն ունեին ոստիկանություն։ Ոստիկանությունն իրավասու էր մտնել ցանկացած քաղաքացու բնակարան և խուզարկել այն, բայց միայն բուրմիստրի տիրոջ ներկայության ժամանակ։
Որոշ քաղաքներում քաղաքացիներին արգելել են զենք կրել՝ փողոցային կռիվներից խուսափելու և սպանությունների թիվը նվազեցնելու համար։ Ոստիկանությունը վերահսկում էր նաև քաղաքաբնակների բարոյականությունը՝ թույլ չտալով նրանց փողոցներում ազարտային խաղեր խաղալ։